De Leopoldskazerne, een verwaarloosde en onderbenutte historische site middenin de stad Gent, wordt momenteel omgevormd tot een multifunctionele open site die een nieuwe dynamiek creëert voor de omliggende buurt. Hiermee past het project perfect in de visie van de Vlaams Bouwmeester.
Tekst: Joris Hendrickx
Door haar vroegere functie was de Leopoldskazerne een erg gesloten site. Een van de eerste doelen was dan ook om dit open te stellen en de verbinding te maken met de buurt door letterlijk de muren errond te slopen. Callens: “De bestaande gebouwen zullen we maximaal en op een duurzame manier hergebruiken om een mix aan verschillende nieuwe functies te herbergen, gaande van een nieuw provinciehuis tot (gestapelde en geschakelde) woningen, een kinderopvang, een kunstschool, een hotel, horeca, een buurtpark, enz.
Deze functies zijn complementair en zullen elkaar versterken. De Leopoldskazerne zal zo fungeren als een motor en aantrekkingspool voor de bestaande omliggende wijk. Daarnaast voegen we aan de randen van de site ook nieuwe eengezinswoningen toe, waardoor er een verdichting ontstaat en het gebruik van het terrein aldus geoptimaliseerd wordt.”
Hoge duurzaamheidsambities
Op vlak van duurzaamheid werden alvast ambitieuze doelen gesteld, zowel wat betreft de organisatie van het project, maar ook qua energie, isolatie en waterhuishouding. Callens: “Om deze doelen te realiseren en op te volgen gebruiken we de internationaal toegepaste BREEAM-certificatie, een gekend model dat werkt als een soort ‘duurzaamheidsmeter’. Voor ieder duurzaamheidsaspect en doorheen iedere bouwfase wordt een quotering nagestreefd om zo nauw mogelijk aan te sluiten bij de vooropgestelde ambities.”
We evolueren naar een circulaire maatschappij waarbij ‘afval’ zo veel mogelijk gezien wordt als een herbruikbaar product.
Voorbeeld van circulariteit
“Historische gebouwen maximaal duurzaam maken, is niet evident. Dit vergde in eerste instantie dus een doorgedreven studie en ook een intense kostenbeheersing. Het kost echter ook enorm veel energie om dergelijke gebouwen af te breken. Afval wordt vaak onderschat”, legt Callens uit. “We evolueren naar een circulaire maatschappij waarbij ‘afval’ zo veel mogelijk gezien wordt als een herbruikbaar product. Deze duurzame renovatie en herbestemming sluit hier perfect bij aan. Daarnaast speelde uiteraard ook de historische waarde van de site mee. Het was cruciaal dat deze historisch waardevolle gebouwen niet verloren gingen.”
